2021 წლის 17 მაისს დმანისში სააკაშვილის ბრძანებით მოხდა ქართველების პირველი ფართომასშტაბიანი ფიზიკური შეტაკება აზერბაიჯანელებთან (საქართველოში ქართულ-აზერბაიჯანული კონფლიქტის მომზადების შესახებ გასული წლის ოქტომბრიდან ვიტყობინებოდი, მაგრამ „რატომღაც” უშედეგოდ).

2021 წლის 17 მაისს, სააკაშვილის გამოძახებით, თბილისიდან კიევში ჩავიდა "ნაცმოძრაობის" ხელმძღვანელობა - ცრუთავმჯდომარე მელია, მისი ორი „ოპეკუნი“ - ხერხეულიძე და მინაშვილი, და პარტიის ორი სპონსორი - ნაყოფია და ოქრიაშვილი (მელია, რომელსაც სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობის შესატყვისი უმძიმესი განაჩენისგან მისმა ფსიქიკურმა არაადეკვატურობამ თუ უშველა, სასამართლომდე ციხიდან ევროსაბჭოს მიერ 40 ათასი დოლარის ოდენობით გირაოს შეტანის შემდეგ გათავისუფლდა , თუმცა, "რატომღაც" - ქვეყნიდან გაუსვლელობის ხელწერილის გარეშე).

2021 წლის 17 მაისს კიევში, საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრმა ზალკალიანმა, უკრაინისა და მოლდოვის საგარეო საქმეთა მინისტრებთან ერთად, ხელი მოაწერა სააკაშვილის მიერ შედგენილ მემორანდუმს "ასოცირებული ტრიოს" შექმნის შესახებ უკრაინის, საქართველოს და მოლდოვას ევროკავშირთან ინტეგრაციის მიზნით, რომელიც კრილოვის იგავიდან კვარტეტის ბედს აუცილებლად გაიზიარებს. ”ჩვენ ვაერთიანებთ ძალისხმევას ევროპული ინტეგრაციის ჩვენეულ გზაზე კიევში დადგენილ ამ ახალ ფორმატში”, ​​- განაცხადა უკრაინის საგარეო საქმეთა მინისტრმა კულებამ (ქართულიდან „კულაბა“), რითაც კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ ამიერიდან საქართველოს ბედი კიევში წყდება.

ზუსტად ერთი წლის წინ - 2020 წლის მაისში, საქართველომ გაიწვია თავისი ელჩი უკრაინაში, უკრაინის პრეზიდენტთან არსებული რეფორმების ეროვნული საბჭოს აღმასრულებელი კომიტეტის თავმჯდომარედ სააკაშვილის დანიშვნის წინააღმდეგ პროტესტის ნიშნად. (სააკაშვილი იძებნება საქართველოს მთავარი პროკურატურის მიერ და ბრალდებულია მძიმე დანაშაულებებში, არის საქართველოში მის წინააღმდეგ აღძრული ხუთი სისხლის სამართლის საქმის ფიგურანტი, რომელთაგან ორში ქართულმა სასამართლომ მას სხვადასხვა ვადით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა. ამასთან, უკრაინის მოქალაქე სააკაშვილი ერევა საქართველოს საშინაო საქმეებში, რომლის მოქალაქეობაზე მან უარი განაცხადა, ღიად ემზადება საქართველოს კანონიერი ხელისუფლების დასამხობად. უკრაინაში თავს იფარებენ და მაღალ თანამდებობებზე დღემდე მუშაობენ საქართველოდან გაქცეული სააკაშვილის უახლოესი თანამოაზრენი, რომლებმაც საქართველოში მძიმე დანაშაულები ჩაიდინეს.)

რატომ დააბრუნა საქართველომ უკრაინაში ელჩი შარაშენიძე ზუსტად ერთი წლის თავზე - 2021 წლის მაისში, პრეზიდენტი ზელენსკის პრეზიდენტ ზურაბიშვილთან სატელეფონო ზარის შემდეგ? რატომ განაახლა საქართველომ ზუსტად ერთი წლის შემდეგ - 2021 წლის მაისში, მას შემდეგ, რაც პრემიერმა შმიგალმა პრემიერ ღარიბაშვილს დაურეკა - უკრაინისა და საქართველოს ერთობლივი მთავრობათშორისი ეკონომიკური თანამშრომლობის კომისიის მუშაობა, რომელიც შეწყდა საქართველოს ელჩის გაწვევის სინქრონულად? განა გასული წლის განმავლობაში რამე შეიცვალა - სააკაშვილი გადააყენეს და საქართველოში ექსტრადირება მოახდინეს? არა, პირიქით - სააკაშვილი ბევრად უფრო აგრესიული გახდა!

მაშ, რამდენად ყოვლისშემძლე არიან სააკაშვილის მფარველები, რამდენად დიდ ღირებულებას წარმოადგენს მათთვის სააკაშვილი, რომ უკრაინას აუკრძალეს არათუ მისი გადაცემა, არამედ სააკაშვილის წყენინებაც, საქართველოსთან ურთიერთობის გაწყვეტის ფასადაც კი! საქართველოს კი აუკრძალეს მისი დაკავება 2013 წელს, ხოლო დღეს აიძულეს, აპატიოს უკრაინას დემონსტრაციული დემარში საქართველოს კონსტიტუციისა და ქართველი ხალხის წინააღმდეგ - უკრაინის მოქალაქეობის მინიჭება საქართველოს მიერ ძებნილი დამნაშავისთვის და მისი დანიშვნა მაღალ სახელმწიფო თანამდებობაზე! ყოველივე ზემოჩამოთვლილის შემდეგ, განა გასაკვირია, რომ დღეს კიევში ყალიბდება საქართველოს ალტერნატიული მთავრობა და, როგორც ჩანს, თბილისში ამას უკვე შეეგუენ? წინააღმდეგ შემთხვევაში, რატომ გაება ოფიციალური თბილისი კიევის მახეში, რომელსაც 2019 წელს გადაურჩა სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, უწმინდესისა და უმეტარესის ილია II- ის წყალობით (საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წმინდა სინოდმა არ ცნო ტომოსი ავტოკეფალიის შესახებ, რომელიც უკრაინის ახალ ეკლესიას კონსტანტინოპოლის პატრიარქმა ბართლომე I-მა მიანიჭა)?

საქართველომ უკრაინასა და მოლდავაზე ადრე მოაწერა ხელი ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებას, ევროკავშირთან თავისუფალი ვაჭრობის ხელშეკრულებას, უკრაინასა და მოლდოვაზე ადრე მიიღო ვიზალიბერალიზაცია შენგენის შეთანხმების ქვეყნებთან. მაშ, რისთვის დასჭირდა საქართველოს თავის შეწუხება ევროკავშირისკენ მიმავალ გზაზე უკრაინასა და მოლდოვასთან კავშირით, რომელთაც გაცილებით მეტი დაბრკოლება და ნაკლები შანსები აქვთ?!

სურვილის შემთხვევაში, საქართველოს უკრაინაზე გაცილებით იოლად შეუძლია თავისი ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა, მიუხედავად იმისა, რომ საქართველომ, უკრაინისგან განსხვავებით, რუსეთთან.დიპლომატიური ურთიერთობები გაწყვიტა. მაშ, რისთვის სჭირდება საქართველოს მოკავშირეობა უკრაინასთან, რატომ ათანაბრებს აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთს - ყირიმსა და დონბასთან, და აიძულებს რუსეთს, რომ კომპლექსურად შეხედოს ამ პრობლემებს - გადაჭრას ან ყველა, ან არ გადაჭრას არცერთი?!

საქინფორმის მთავარი რედაქტორი
არნო ხიდირბეგიშვილი

2021 წლის 18 მაისი
საქართველო, თბილისი