მკითხველის ყურადღებას მივაქცევ საქართველოს საპარლამენტო არჩევნებისა და ამერიკის შეერთებული შტატების საპრეზიდენტო არჩევნების შედარებით ანალიზს, რომელთა შედეგებმაც მომდევნო 4 წლის განმავლობაში განსაზღვრა არა მხოლოდ ამ ქვეყნების ხალხების ბედი, არამედ მნიშვნელოვანია ბევრი სახელმწიფოსთვის. თუკი ქვეყნის - მსოფლიოს პირველი ეკონომიკის - როლი ახსნას არ საჭიროებს, რუსეთისა და თურქეთის, სომხეთისა და აზერბაიჯანის მოსაზღვრე საქართველოსთან მიმართებაში, უნდა გავიხსენოთ, რომ მის ტერიტორიაზე გადის ტრანსკასპიური საერთაშორისო სატრანსპორტო მარშრუტი ("შუა დერეფანი"), "ერთი სარტყელი და ერთი გზა", „ბაქო-თბილისი-ჯეიჰანის“ ნავთობსადენი, სამხრეთ კავკასიის გაზსადენი „ბაქო-თბილისი-ერზრუმი“, უახლოეს პერსპექტივაში - საერთაშორისო სატრანსპორტო დერეფანი „ჩრდილოეთი-სამხრეთი“ და პროექტი „Black Sea Energy ".

  ამიტომ, პოლიტიკა, რომელსაც გაატარებს პატარა საქართველოს მთავრობა, რომლის მოსახლეობაც ორჯერ ნაკლებია ხმების იმ რაოდენობაზე, რომლითაც ტრამპმა გაასწრო ჰარისს, ძალიან მნიშვნელოვანია ზემოაღნიშნული სატრანსპორტო და ენერგეტიკული მაგისტრალებით დაკავშირებული ყველა ქვეყნისთვის.

   საქართველოსა და შეერთებულ შტატებში არჩევნებამდე დიდი ხნით ადრე არაერთხელ განვაცხადე „ქართული ოცნებისა“ და დონალდ ტრამპის უალტერნატივო გამარჯვების შესახებ, თუმცა საინფორმაციო სივრცეში საპირისპირო „ექსპერტული“ აზრი ჭარბობდა. ამიტომ, დღეს, არ დავმალავ, როგორც არასდროს, კმაყოფილი ვარ - ჩემი პროგნოზები ზედმიწევნით ახდა: არც კი ველოდი ტრამპის ასეთ ტრიუმფს და "ქართული ოცნების" ასეთ დამაჯერებლად გამარჯვებას.

   მიუხედავად აშშ-ის 45-ე (და ახლა უკვე 47-ე) პრეზიდენტისა და საქართველოს პოლიტიკური ლისერის, ბიძინა ივანიშვილის წინა შეცდომებისა, რომელთაგან მთავარი იყო საკადრო პლიუს ტრამპის ანტირუსული სანქციები და ივანიშვილის ევროატლანტიკური კურსი, რაც ეწინააღმდეგება ამერიკისა და საქართველოს ეროვნულ ინტერესებს, მათი მოწინააღმდეგე ძალები - კამალა ჰარისი აშშ-ში და რადიკალური ოპოზიცია საქართველოში - აშკარად მავნე და არაკომპეტენტური არიან და, შესაბამისად, უკონკურენტო აღმოჩნდნენ.

   კიდევ ერთხელ გაბათილდა პოსტულატი, რომ პოლიტიკა და ბიზნესი - ორი შეუთავსებელი რამაა: მილიარდერი ბიზნესმენების კონიუნქტურის პროფესიონალთა ინტუიციამ ტრამპსა და ივანიშვილს უკარნახა ერთადერთი სწორი გადაწყვეტილება - წარსული შეცდომების გათვალისწინებით, ამჯერად ფსონს ჩამოსულიყვნენ ეროვნულ ინტერესებსა და ტრადიციულ ღირებულებებზე. იმ განსხვავებით, რომ ტრამპი მხოლოდ პრეზიდენტობის კანდიდატი იყო, ამიტომ ამომრჩევლებისთვის მხოლოდ დაპირებების „მიყიდვა“ შეეძლო, ხოლო საქართველოს ხელისუფლებამ, მმართველი პარტიის საპატიო თავმჯდომარის, ბიძინა ივანიშვილის ხელმძღვანელობით, მიიღო ორი კანონი - „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის“ და „ოჯახური ფასეულობებისა და არასრულწლოვანთა დაცვის“ შესახებ, რომლებმაც გადამწყვეტი როლი შეასრულეს „ქართული ოცნების“ გამარჯვებაში და რომლებსაც ოპოზიციამ მყისვე შეარქვა „რუსული კანონები“. ტრამპის გამარჯვება აშშ-ში და „ქართული ოცნებისა“ - საქართველოში, უპირველეს ყოვლისა, ნიშნავს იმას, რომ ამიერიდან დასავლური ლიბერალური დემოკრატიის შეუზღუდავ დიქტატურას, როდესაც უმცირესობების ნება ჭარბობს უმრავლესობისას, ბოლო მოეღო - ქართველმა და ამერიკელმა ხალხმა გააკეთა არჩევანი ეროვნული იდენტობის სასარგებლოდ.

ლიბერალიზმი, როგორც ვიცით, გულისხმობს პიროვნებისა და საზოგადოების სრულ თავისუფლებას, დემოკრატია კი ხალხის, ანუ უმრავლესობის ნებას, მაგრამ დასავლეთში ეს ორი ცნება გააერთიანეს და მიიღეს ფაშიზმის ახალი ფორმა, რომელმაც უნდა ჩაანაცვლოს გლობალიზმის  - ერთპოლარული სამყაროს თეორია, საკუთარი თავი რომ ამოწურა.

   (მარტო დღეს „ქართული ოცნების“ ბევრი „სახე“, რომლებიც გამუდმებით უმალ გარდაიქმნებიან პროდასავლურიდან ანტიდასავლურად და პირიქით, ცდილობდნენ რა განეჭვრიტათ, თუ საით „უბერავს ქარი მთაწმინდიდან“, ჩაწვდნენ ივანიშვილის გეგმას. „რაში გვჭირდებოდა დასავლეთისა და ოპოზიციის გაღიზიანება არჩევნების წინ?!“ -  უკმაყოფილოდ ბუზღუნებდნენ ისინი უწინ და „წინდახედულად“ თიშავდნენ მობილურ ტელეფონებს...)

   ნახეთ: საქართველოში რადიკალურ ოპოზიციას, რომელმაც ჯამში 750 ათასი ხმა მიიღო, სურს წაართვას არჩევნებში გამარჯვება მმართველ „ქართულ ოცნებას“, რომელმაც 1 მილიონ 150 ათასი ამომრჩევლის ხმა მიიღო. მაგრამ განა შესაძლებელია 350 ათასი ბიულეტენიანი სხვაობის გაყალბება 4 ათასი საერთაშორისო დამკვირვებლის თანდასწრებით?! ანდა როცა ხელისუფლება თავის მოვალეობას ასრულებს და მოქალაქეებზე ზრუნავს, განა ეს მოსახლეობის მოსყიდვაა?! რა უფლებით სურს უმცირესობას წაართვას გამარჯვება უმრავლესობას და გააუქმოს არჩევნები, რაც ძნელი წარმოსადგენია თუ ოპოზიცია გაიმარჯვებდა?

   სხვა მაგალითი: როდესაც სექსუალური უმცირესობები მართავენ გეი-აღლუმებს, აგიტაციას უტარებენ თინეიჯერებს, შეიცვალონ სქესი, „მიაყურადონ შინაგან ხმას“ და იქცნენ ერთ-ერთად ათეულობით „არსებული გენდერიდან“, გააფორმონ ერთსქესიანთა ქორწინებები – განა ეს არ არის ჰეტეროსექსუალური უმრავლესობის უფლებების დარღვევა?

   და როცა ლიბერტარიანელები, სექტანტები და ათეისტები ითხოვენ საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიისა და სხვა ტრადიციული რელიგიების თანაბარ უფლებებს, განა ეს არ არის მართლმადიდებელი უმრავლესობის უფლებების დარღვევა? თანაც, ლგბტ-თემის ლობისტებმა შეაღწიეს ყველა სტრუქტურაში - მითხარით, გეთაყვა, ვინ ითამაშა მთავარი როლი იმაში, რომ საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის საპატრიარქომ უარი უთხრა მოქმედ ხელისუფლებას საქართველოში მართლმადიდებლობის სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადებაზე? ვინ წარმოაჩინა „ქართული ოცნების“ მშვენიერი ინიციატივა ეკლესიის სახელმწიფოსადმი დაქვემდებარების მცდელობად, თუმცა კონსტიტუციაში ასეთი ჩანაწერი, პირიქით, საერო ხელისუფლებას ეკლესიის წინაშე გარკვეულწილად ანგარიშვალდებული აქცევდა?! რა თქმა უნდა, არა სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა ილია მეორემ...

   ან ნახეთ - რა ზეწოლას ახორციელებდა ამომრჩეველთა უმრავლესობაზე აგრესიული უმცირესობა, ე.წ. ქართველი ემიგრანტები, ანუ მოქალაქეთა ის კატეგორია, რომელმაც ევროპასა და აშშ-ში ცხოვრება ამჯობინა და, შესაბამისად, დასავლური გავლენის ნატურალურ აგენტებად იქცნენ, სოციალური ქსელებით აშანტაჟებდნენ და ემუქრებოდნენ „ქართული ოცნების“ მხარდამჭერებს. ამ დროს კი ხელისუფლებაში შეღწეულმა მაღალჩინოსანმა მოღალატეებმა, რომლებმაც აშშ-ში ტრამპს უღალატეს თითქმის ისევე, როგორც მათმა ქართველმა კოლეგებმა უღალატეს ივანიშვილს, ჩამოართვეს საქართველოს მოქალაქეობა რუსეთში მყოფ საქართველოს მოქალაქეებს, რომლებმაც რუსეთის მოქალაქეობა მიიღეს. მეტიც, რუსეთში დროებით მყოფი საქართველოს მოქალაქეებისთვის არც ერთი საარჩევნო უბანი არ გახსნილა! ანუ, მოქმედი ქართული პასპორტის მქონე საქართველოს მოქალაქეებს, რომლებიც დროებით იმყოფებიან რუსეთში (წინააღმდეგ შემთხვევაში რუსეთის მოქალაქეობის მიღებაზე იზრუნებდნენ) ჩამოერთვათ ხელისუფლების არჩევის კონსტიტუციური უფლება, განსხვავებით დასავლეთში მყოფებისგან, ვისთვისაც ათობით საარჩევნო უბანი გაიხსნა. „საქართველოს არ აქვს დიპურთიერთობები რუსეთთან“, - დამისახელეს საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროში ამ საბოტაჟისა და მავნებლობის მიზეზი, სხვას რომ ვერაფერს უწოდებ. უკაცრავად, მაგრამ დიპურთიერთობების არსებობა ან არარსებობა რა შუაშია უცხო სახელმწიფოს, ამ შემთხვევაში საქართველოს მოქალაქესთან, რომელიც არჩევნების მომენტში რუსეთში იმყოფება? განა საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტრო არ არის ვალდებული იზრუნოს საქართველოს მოქალაქის მიერ მისი კონსტიტუციური უფლებების განსახორციელებლად ტექნიკური პირობების შექმნაზე, თუნდაც ის იმყოფებოდეს „ოკუპანტი“ ქვეყნის ტერიტორიაზე?! აშშ-ში 80 მილიონმა ამომრჩეველმა წინასწარ მისცა ხმა - ერთი კვირით ადრე, ელექტრონული დისტანციური ხმის მიცემის უფლებით, რატომ არ იყო გათვალისწინებული ასეთი ელემენტარული პროცედურა რუსეთში საქართველოს მოქალაქეებისთვის?! რატომ არ წამოჭრა რუსეთში საქართველოს ინტერესების სექციამ ეს უაღრესად მნიშვნელოვანი საკითხი? საერთოდ რით არის დაკავებული ეს სექცია, თუ არა რუსეთში საქართველოს მოქალაქეების ინტერესების დაცვით? ნუთუ მხოლოდ კომერციულ კომბინაციებით?! თვალსაჩინო მაგალითი - სანდუ კვლავ გახდა მოლდოვის პრეზიდენტი მხოლოდ დიასპორის ხმების წყალობით, ხოლო ქვეყნის შიგნით, მიუხედავად გაყალბებული არჩევნებისა, მან წააგო! „ქართულ ოცნებას“ რუსეთში მყოფი საქართველოს მოქალაქეებისთვის კენჭისყრის უფლება რომ მიეცა და აღეკვეთა თავისი ზოგიერთი მაღალი თანამდებობის პირის კონტრპროდუქტიული ქმედება, საკონსტიტუციო უმრავლესობას აუცილებლად მიიღებდა!

   აშშ-სა და საქართველოს არჩევნებს კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი გარემოება აკავშირებს, შეხედეთ: - ბოლო ოთხი წლის განმავლობაში ექს-პრეზიდენტი ტრამპი უპრეცედენტო დევნას ექვემდებარებოდა - 4 წელი გრძელდებოდა და დღემდე არ არის შეწყვეტილი მის წინააღმდეგ აღძრული საქმეები ყველა სახის ცრუ ბრალდებებზე, რომელთაგან მთავარი იყო ცილისწამება კრემლისა და პირადად „პუტინის მეგობრისგან“ დახმარების მიღება, რომელიც თითქოს დაეხმარა მას შეერთებული შტატების პრეზიდენტი გამხდარიყო. ტრამპს ათრევდნენ სასამართლოებში, ლაფს ესროდნენ მედიაში, იქექებოდნენ მის პირად ცხოვრებაში, აიძულებდნენ თავი გაემართლებინა „თეთრი ძაფით“ ნაკერ საქმეებში, ემუქრებოდნენ პირდაპირ სასამართლო დარბაზში დაპატიმრებით, ხოლო არჩევნების წინ ორჯერ დაესხნენ თავს;

- 12 წლის განმავლობაში, 2012 წლიდან, „გლობალური ომის პარტიის“ აგენტები „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებას რაცხავდნენ მოსკოვის ინტერესების გამტარებელ პრორუსად, ივანიშვილს კი რუს ოლიგარქად.

თუმცა, ცილისწამებამ, რომ ტრამპი, ივანიშვილი და ქართული ოცნება პრორუსულები არიან, უკუშედეგი გამოიღო - მათ გაიმარჯვეს, რაც ნიშნავს ერთს - ამერიკელი და ქართველი ამომრჩევლების უმრავლესობა რუსეთს მტრის ხატად არ აღიქვამს, პირიქით - სურთ

მასთან მეგობრული პარტნიორული ურთიერთობების დამყარება, სურთ რუსებთან არა ომი, არამედ მშვიდობა, რასაც, მათი აზრით, ყველაზე უკეთ განახორციელებენ ტრამპი - ამერიკაში და ივანიშვილი - საქართველოში. საქართველოში ოპოზიციამ საკუთარ თავს ხაფანგი თავად დაუგო, როცა საპარლამენტო არჩევნები რეფერენდუმად მონათლა საკითხზე: „ან - რუსეთთან, ან - დასავლეთთან“, რასაც „ქართულმა ოცნებამ“ უწოდა არჩევანი „ომსა და მშვიდობას შორის“. შემთხვევითი როდია, რომ ტრამპმა არჩევნების შემდეგ თავის პირველ გამოსვლაში ისაუბრა სწორედ მშვიდობაზე, რომელსაც ის ამერიკას მოუტანს. „ქართული ოცნების“ ხელისუფლება პირველია დამოუკიდებელი საქართველოს ისტორიაში, რომელმაც მშვიდობა მოუტანა საქართველოს - ბოლო 12 წლის განმავლობაში საქართველოს არცერთხელ უომია. ოპოზიცია საქართველოს მოქალაქეებს აშინებდა, რომ 27 ოქტომბერს, არჩევნების მეორე დღეს, ისინი „რუსეთში გაიღვიძებდნენ“, თუ სახელისუფლებო პარტია გაიმარჯვებდა. მაგრამ „შავი“ პიარი „თეთრად“ გადაიქცა - ამომრჩეველთა უმრავლესობამ ხმა „ქართულ ოცნებას“ მისცა.

და ბოლოს, კითხვა, რომელსაც ჟურნალისტები ყველაზე ხშირად სვამენ: რა იქნება შემდგომ? როგორ აისახება ტრამპის პრეზიდენტობა საქართველოზე?

   იმის გათვალისწინებით, რომ ამერიკულმა აუდიტორულმა კომპანიამ Pro V&V-მა საქართველოში საპარლამენტო არჩევნებში ელექტრონული ტექნოლოგიების გამოყენებასთან დაკავშირებით არანაირი პრობლემა არ გამოავლინა, დასავლეთი მათ შეეგუება, ხოლო ოპოზიციური პარტიები ერთმანეთს დაასწრებენ პარლამენტში ადგილების დაკავებას. დასავლელი აგენტების ცისფერი რევოლუცია, რომლებიც საქართველოს საზღვრებს მიღმა არიან ცნობილი თავიანთი მანკიერებით, დაუწყებლად ჩაიშალა! ხოლო ევროპარლამენტების საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტების თავმჯდომარეების მიერ საქართველოს შესახებ ერთობლივი ცილისმწამებლური განცხადების შემდეგ, ქართველი ხალხის მთავარი არაკეთილისმსურველი ახლა ევროკავშირია და არა შეერთებული შტატები.

   ტრამპს თუ კიდეც გაახსენდება საქართველო, ალბათ მოგვიანებით, რადგან საქართველოს მისთვის სააკაშვილის შესახებ უსიამოვნო მოგონებებთან ასოცირდება, რომელსაც ის მასპინძლობდა და საქართველოშიც კი ეწვია, მაგრამ ეს უკანასკნელი სისხლისმსმელი აღმოჩნდა. მილიარდერი საკუთარ თავს ვერ პატიობს, რომ სულელი სააკაშვილი მას ბათუმში „Trump Tower“-ის მშენებლობით „აბოლებდა“ საწოლში თავისი მდივნის ქალიშვილს ჩაწვენით. შეგახსენებთ, რომ ტრამპის პირველი პრეზიდენტობისას წელიწადზე მეტი ხნის განმავლობაში საქართველოში აშშ-ის ელჩი საერთოდ არ იყო. თუმცა თავად ის ფაქტი, რომ შეერთებული შტატების მხრიდან აღარ იქნება მტრული რიტორიკა, საქართველოს ხელისუფლებისთვის დიდი შეღავათი იქნება. „გლობალური ომის პარტიამ“ - ბიძინა ივანიშვილის ფორმულირება, რომელსაც 100%-ით გამართლდა - ტრამპის არჩევით დიდი ზარალი განიცადა. ტრამპი, უპირველეს ყოვლისა, გაუსწორდება შიდა მტრებს, რომლებიც ოთხი წლის განმავლობაში ავიწროებდნენ. ვფიქრობ, რომ ძალოვანი სტრუქტურების საკადრო რეფორმირების აუცილებლობას აცნობიერებს ბიძინა ივანიშვილიც, რომელსაც საყრდენი არ ჰყავს - განსხვავებით ტრამპისგან, რომელმაც პერსპექტიული ვიცე-პრეზიდენტი ჯეი დი ვენსი დანიშნა. ოთხწლიანი დრეიფის შემდეგ, აშშ-ის „ავიამზიდის საჭე“ ძლიერ ხელშია და იმედი მაქვს, რომ ტრამპი („trump“ ინგლ. - კოზირი) გამოიყვანს მას სახიფათო „ფიორდებიდან“.

არნო ხიდირბეგიშვილი,
ქართული საინფორმაციო-ანალიტიკური სააგენტო „საქინფორმის“ გენერალური დირექტორი და მთავარი რედაქტორი, უშიშროების, სტრატეგიული ანალიზისა და საინფორმაციო პოლიტიკის ცენტრის დირექტორი.

2024 წლის 7 ნოემბერი
საქართველო, თბილისი