7 ივნისს, „საქინფორმში“ გამოქვეყნებულ პუბლიკაციასა და SPUTNIK-თან ინტერვიუში ვაცხადებ, რომ საქართველოს გაწევრება BRICS-ში სრულად მოახდენს მისი პარტნიორობის კომპენსაციას ევროკავშირთან, ნატოსა და ამერიკასთან, ამიტომ საქართველოს მთავრობამ, თურქეთის კვალდაკვალ, ამ კავშირში გაწევრების შესახებ განაცხადი უნდა შეიტანოს. მაგრამ 12 ივნისს, ყაზანში BRICS-ის თამაშების მონაწილეთა აღლუმზე, საქართველოს დროშა ბავშვებმა ჩაატარეს, რადგან თამაშების საიტზე მითითებულ ორ ქართველ სამბისტს ბოლო წუთს აეკრძალათ ჩასვლა და ორგანიზატორებმა ვერ მოასწრეს ცვლილებების შეტანა თამაშების გახსნის გრანდიოზულ სცენარში. „ორივე სპორტსმენი საქართველოშია და არსად გამგზავრებულან. ამას არც ერთი ნორმალური ქართველი არ ჩაიდენს, განსაკუთრებით ჩვენი სპორტსმენები“, - იცრუა საქართველოს სამბოს ფედერაციამ და დამალა, რომ ანტირუსული დემარში იყო „კულტურიზმის სამინისტროს“ პოლიტიკური გადაწყვეტილება, როგორც საქართველოში კულტურისა და სპორტის სამინისტროს უწოდებენ.

ჩნდება ლოგიკური კითხვა: რას არ ჩაიდენს „არც ერთი ნორმალური ქართველი“? ეწვიოს რუსეთს, საქართველოს მთავარ სავაჭრო და ეკონომიკურ პარტნიორს, სადაც ათასობით „არანორმალური ქართველი“ პირდაპირი რეისებით დაფრინავს? ბიჭვინთის სახელმწიფო აგარაკების რუსეთის მფლობელობაში გადაცემით, მიუხედავად სოხუმში მიმდინარე პროტესტისა, თბილისს ანიშნეს, რომ საქართველოს პრობლემები მოსკოვში წყდება და არა ვაშინგტონსა და ბრიუსელში. თუ „ნორმალურმა ქართველებმა“ სამბოს ფედერაციიდან მხოლოდ ბოლო მომენტში შეიტყვეს, რომ აღლუმზე ქართულ დელეგაციასთან ერთად აფხაზური და ოსური დელეგაციები თავისი დროშებით ჩაივლიდნენ?! მაშინ მართლა არანორმალური უნდა იყო, რომ ხელიდან გაუშვა ქართველებს, აფხაზებსა და ოსებს შორის ურთიერთობის ასეთი შესაძლებლობა! ცნობილი ქართველი სამბისტები - მსოფლიოსა და ევროპის ჩემპიონები, რომლებმაც უწინ ყაზანის BRICS-ის თამაშებში ერთხელ უკვე გაიმარჯვეს, ამჯერადაც აუცილებლად აიღებდნენ „ოქროს“ და საქართველოს ჰიმნი ასობით ქვეყნიდან ათასობით სპორტსმენის წინაშე გაჟღერდებოდა, რაც ძიუდოს ოსტატის, პრეზიდენტი პუტინის აღფრთოვანებას გამოიწვევდა. აი რა შესაძლებლობები გაუშვა ხელიდან საქართველომ, მით უმეტეს, რომ სპორტული თამაშები არ არის პოლიტიკური თამაშობანა და ჩვენი სპორტსმენები თბილისიდან, სოხუმიდან და ცხინვალიდან ერთმანეთს იცნობენ და დიდ პატივს სცემენ. რას უბრძანებთ, რომ ისხდნენ სახლში და დაელოდონ პოლიტიკოსების შეთანხმებას?! პირიქით, თუ პოლიტიკოსებს არ სურთ ლაპარაკი, სპორტის, ხელოვნებისა და მეცნიერების ცნობილმა წარმომადგენლებმა ამ საქმეს ხელი თავად უნდა მოკიდონ! რაც შეეხება დროშებს, თავისი დროშა აჭარის ავტონომიასაც აქვს. ხოლო როცა საქართველოს სტრატეგიული პარტნიორი ჩინეთი, საქართველოს მთავარი სავაჭრო პარტნიორი თურქეთი, ან სავაჭრო პარტნიორი ირანი პირდაპირ წყვეტენ სავაჭრო საკითხებს სოხუმთან, მაშინ დროშები ხელს არ უშლის?!

სხვათაგან განსხვავებით, არ მეშინია „მდინარეში შესვლისა და ფეხის დასველების“ - ენგური იქნება ეს თუ ლიახვი - რათა ძმებს ჩავეხუტო და სამშობლო გავამთლიანო, ამიტომ ამ კითხვაზე გიპასუხებ. საქმე ისაა, რომ საქართველოში შეაჩერეს ეროვნული სახელმწიფოს მშენებლობა, რადგან ვერ გაუძლეს დასავლეთის ზეწოლას. უცხოეთის აგენტების შესახებ კანონის მიღება გამოიყენეს „ქართული ოცნების“ არასასურველი ხელისუფლების შეცვლის საბაბად, რომელმაც უარი თქვა რუსეთის წინააღმდეგ „მეორე ფრონტის“ გახსნაზე და მისთვის ეროვნული სანქციების დაწესებაზე, და დღეს აშშ და ევროკავშირი საქართველოს თავად სანქციებით ემუქრებიან - სხვადასხვა პროექტების დაფინანსების შეწყვეტით, შენგენის ქვეყნებთან უვიზო მიმოსვლის გაუქმებითა და პერსონალური სანქციებით საქართველოს პოლიტიკურ ხელმძღვანელთა მიმართ. მოდი, განვიხილოთ თითოეული პუნქტი - არის ისინი ისეთი საშინელი, როგორიც ჩანს?

• ზოგიერთი პროექტის შეწყვეტის შედეგად საქართველო დაკარგავს ათეულობით მილიონ დოლარს, მაგრამ ის პროექტები, რომლებიც მნიშვნელოვანია საქართველოს ეროვნული ინტერესებისთვის და არა დასავლეთისთვის, მაინც დასრულდება, ამისათვის რეზერვები გამოინახება.

• თუ ხელისუფლების ლიდერებს აშშ-სა და ევროკავშირში შესვლა აეკრძალებათ, ესეც არ არის პრობლემა - მათ თავად განაცხადეს, რომ როგორმე იოლას გავლენ ამერიკასა და ევროპაში სტუმრობის გარეშე, სადაც არაერთხელ ყოფილან.

• დიახ, ევროკავშირთან უვიზო მიმოსვლის შეჩერება გამოიწვევს იმ მოქალაქეების უკმაყოფილებას, რომლებიც იქ სამუშაოდ მიდიან და საქართველოში ოჯახებს არჩენენ. მაგრამ შესაძლოა ეს იქცეს მძლავრ სტიმულად საქართველოში სამუშაო ადგილების შექმნისთვის, ისევე როგორც უკრაინის სპეცოპერაციამ ააღორძინა რუსეთის ეკონომიკა.

თუმცა, ბოლოდროინდელ პუბლიკაციებში აღვნიშნავ - თუკი „ქართული ოცნების“ ხელისუფლებამ მართლაც გადაწყვიტა ეროვნული ტრადიციული სახელმწიფოს აშენება, მაშინ დასავლეთთან კავშირის გაწყვეტამდე აუცილებელია ახალი პარტნიორების მხარდაჭერის მოპოვება - პირველ რიგში, BRICS-ის წევრი ქვეყნებისა - რუსეთის, ჩინეთისა და ირანის, აზერბაიჯანისა და თურქეთის მხარდაჭერასთან ერთად. რუსეთის გამოკლებით, ხელისუფლება სწორედ ასე მოიქცა, მაგრამ, როგორც არაერთხელ მომხდარა საქართველოს ისტორიის გარდამტეხ მომენტებში, საქმეში ჩაერთო ღალატი - ხელისუფლებაში მყოფმა უცხოეთის აგენტებმა მმართველ გუნდში განხეთქილება ჩამოაგდეს. მმართველი პარტიის ლიდერშიპში, რომელიც აკომპლექტებს საპარლამენტო უმრავლესობასა და მთავრობას, აღმოჩნდა ბევრი ამერიკული გავლენის აგენტი, მათ შორის - ისინი, ვინც დიდი ხნის განმავლობაში ამერიკაში სამუშაოდ ან "სტაჟირებაზე" იმყოფებოდნენ, ვისი ოჯახის წევრებიც იქ ცხოვრობენ, ფლობენ უძრავ-მოძრავ ქონებასა და საბანკო ანგარიშებს, ამიტომ აქვთ გარკვეული ვალდებულებები ამერიკის სახელმწიფო სტრუქტურების, მათ შორის - სპეცსამსახურების წინაშე. საქართველოს ხელისუფლების მაღალჩინოსნების ამ კატეგორიამ თავიდანვე არ მოიწონა ახალი პრემიერ-მინისტრის ირაკლი კობახიძის მიერ მკვეთრად გამოკვეთილი ეროვნული სახელმწიფოს მშენებლობის კურსი, ამიტომ, უცხოეთის აგენტების შესახებ კანონის მიღებისას გამართული ბატალიების დროს განზე გადგნენ, დღეს კი კვლავ გამოვიდნენ ავანსცენაზე, რათა ჩამოეგდოთ მათთვის არასასურველი კობახიძე, რომლის წინააღმდეგაც ყველანაირად ამხედრებენ ბიძინა ივანიშვილს. მამაცი პრემიერ-მინისტრი, რომელიც არ შეუშინდა აშშ-სა და ევროკავშირის კოლონიური ანტიქართული და არასახელმწიფოებრივი პოლიტიკის მხილებას, სურთ ივანიშვილის თვალში წარმოაჩინონ მხდალად, რომელსაც თითქოსდა შეეშინდა ევროკომისარი ოლივერ ვარჰელის „მეგობრული რჩევის“, რომელმაც, აქაოდა, კობახიძეს საუკეთესო განზრახვით ურჩია, დაემუხრუჭებინა, რათა არ გაეზიარებინა სლოვაკელი კოლეგის - პრემიერ ფიცოს ბედი. კობახიძემ კი „ლაჩრულად, არაკაცურად“ გაასაჯაროვა ეს „მეგობრული საუბარი“ და თვით საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსმა გრიგოლ ლილუაშვილმაც კი (რომელიც, სხვათა შორის, სანქცირებული ჩინოვნიკების სიაში არ არის - შინაგან საქმეთა მინისტრის, ვახტანგის გომელაურისგან განსხვავებით...) განაცხადა, რომ „პრემიერი ირაკლი კობახიძის განცხადებაში, მასზე სავარაუდო თავდასხმის შესახებ არ არსებობს საკმარისი საფუძვლები გამოძიების დასაწყებად“.

   23 მაისს საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა ირაკლი კობახიძემ სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა განცხადება, რომელშიც აღნიშნა, რომ მავანმა ევროკომისარმა განაცხადა, რომ თუ პრეზიდენტის ვეტო უცხოეთის აგენტების შესახებ კანონზე დაიძლევა, დასავლელმა პოლიტიკოსებმა შესაძლოა მიიღონ გარკვეული ზომები და ამავე კონტექსტში ნახსენები იყო ტერორისტული თავდასხმა სლოვაკეთის პრემიერ-მინისტრ რობერტ ფიცოზე. მოგვიანებით, ევროკომისარმა ოლივერ ვარჰელიმ პრემიერ-მინისტრ ირაკლი კობახიძის მიერ გავრცელებულ ინფორმაციასთან დაკავშირებით განცხადება გამოაქვეყნა. ის ჩიოდა, რომ მისი სატელეფონო საუბრის გარკვეული ნაწილი კონტექსტიდან იყო ამოღებული. შემდგომ ირაკლი კობახიძემ განაცხადა, რომ მზად იყო მოეთხრო სატელეფონო საუბრის დეტალები, რომელშიც მას სლოვაკეთის პრემიერ-მინისტრის, რობერტ ფიცოს ბედის გაზიარებით ემუქრებოდნენ, მოეყოლა დეტალები უცხოეთის საგამოძიებო ორგანოებისთვის და მიეწოდებინა მტკიცებულებები.

მაგრამ საქმე არა იმდენად სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურშია, რომელსაც, თურმე, არ ჰყოფნის მტკიცებულებები სახელმწიფოს მეთაურის წინააღმდეგ ტერორისტული მუქარის თავიდან ასაცილებელი პრევენციული ზომების მისაღებად; და არც სამბოს ეროვნულ ფედერაციაში, რომელიც ქართველების უმრავლესობას არანორმალურს უწოდებს და აზიანებს საქართველოს ეროვნულ ინტერესებს! საქმე მათ კურატორებშია, რომლებიც ძველი მეთოდებით მუშაობენ. შეგახსენებთ, რომ ჯერ 2021 წლის სექტემბერში „ქართული ოცნების“ მაშინდელი თავმჯდომარის, ირაკლი კობახიძის ლაჩრად გამოყვანა ბიძინა ივანიშვილისა და ქართველი საზოგადოების თვალში უკვე სურდათ - ცნობილი ოტროველა და ხულიგანი ნიკანორ მელია (მაშინ - თბილისის მერობის კანდიდატი) კობახიძეს ქუჩაში, საქართველოში ევროკავშირის წარმომადგენლობის ოფისის წინ გაექაჩა. მაგრამ ირაკლი კობახიძემ, რომლის წონასწორობიდან გამოყვანა აქამდე ვერავინ შეძლო, ორი სიტყვით მომაკვდინებლად დაახასიათა მელია და საზოგადოების სასაცილოდ აქცია.

   ამასთან, გასულ კვირას პრემიერი კობახიძე აიძულეს უკრაინის აღდგენის კონფერენციაზე (URC2024) გამოსულიყო უკრაინის ისეთი მძლავრი მხარდამჭერი სიტყვით, რომ მასთან ერთ მაგიდასთან მჯდომ, ნარკოტიკულ კაიფში მყოფ ზელენსკის გაკვირვებისგან ყბა ჩამოუვარდა! მიუხედავად იმისა, რომ კიევის რეჟიმმა საქართველოს ამჟამინდელ ხელისუფლებას ამორალური უწოდა, საქართველოდან ელჩი გაიწვია და სანაცვლოდ, გამოგზავნა სააკაშვილი „ევრომაიდან 2“-ის მოსაწყობად...

არნო ხიდირბეგიშვილი,
საქინფორმის გენერალური დირექტორი და მთავარი რედაქტორი,
უშიშროების, სტრატეგიული ანალიზისა და საინფორმაციო პოლიტიკის ცენტრის დირექტორი

2024 წლის 17 ივნისი