მარტი გაზაფხულის პირველი თვეა, მაგრამ საქართველოში დათბობის ნაცვლად, მოულოდნელად აცივდა და გათოვდა... ხომ არ გათოშავს ქართული დემოკრატიის პირველ მერცხალს კრიტიკის სუსხიანი ქარი, რომელიც მოულოდნელად თავს დაატყდა საქართველოს დასავლეთიდან? უარს იტყვის თუ არა ახალი პრემიერ-მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი დასავლელი ”მეგობრების” ზეწოლის ქვეშ ქვეყანაში კანონის უზენაესობის დამყარების შემდგომ მცდელობებზე? გაათავისუფლებს თუ არა კანონის დამრღვევებს - მელიასა და რურუას - მხოლოდ იმიტომ, რომ ისინი ოპოზიციონერები, სააკაშვილის პარტიის ლიდერები არიან და, მაშასადამე, "პოლიტპატიმრები"? დანიშნავს თუ არა ხელისუფლება ინკლუზიურ არჩევნებს, როგორც ამას სააკაშვილის ოპოზიცია და მისი დასავლელი ლობისტები მოითხოვენ - მხოლოდ იმიტომ, რომ ჩატარებული და იმავე დასავლეთის მიერ სამართლიანად აღიარებული არჩევნები ოპოზიციამ წააგო? რას აირჩევს საქართველო - კანონს, თუ დასავლურ დემოკრატიას, რომელიც ითვალისწინებს კანონის ინტერპრეტაციას პოლიტიკური კონიუნქტურიდან გამომდინარე? თუ მორიგი გაუგებრობის შედეგად, საქართველოში წინა ხელისუფლების მომხრეთა ჯგუფი გაიმარჯვებს, ქართული სახელმწიფო იქცევა "სილიკონის" ქვეყნად, ხოლო ქართველები - "გენმოდიფიცირებულ" ერად, რომელსაც დაჩაგრავს ყველა, ვისაც არ ეზარება...

   ”საქართველო მსოფლიოში პირველი ქვეყანა როდია, ვინც დასავლური ორმაგი სტანდარტების თარგზე მოიჭრა, “ორიგინალი”– დასავლეთის დედაქალაქებისთვის, დაბალხარისხიანი ”პატენტი”– „მესამე სამყაროსთვის”, ეს გასაგებია. მაგრამ რა შუაშია აქ ”მორიგი გაუგებრობა”?“ - იკითხავს მკითხველი.

”გაუგებრობა” ისაა, რომ სააკაშვილის პარტიის ქვეშ გაერთიანებულმა ოპოზიციამ შეძლო დასავლეთის მოტყუება, რომ საქართველოს ამჟამინდელი ხელისუფლება ”პრორუსული და, შესაბამისად, ანტიდასავლურია”, თუმცა ფაქტები საპირისპიროს მოწმობს; და "მორიგი" - იმიტომ, რომ მსგავსი პრეცედენტი წარსულშიც მოხდა: დასავლეთი დიდი ხნის განმავლობაში სააკაშვილს "დემოკრატიის შუქურად" თვლიდა, სანამ არ იხილა საშინელი ვიდეოკადრები, რომლებიც საქართველოში სისტემური დანაშაულის არსებობას მოწმობდა.

   ”მაგრამ რატომ სჯერა დასავლეთს ჯიუტად დისკრედიტებული ოპოზიციის და არ სჯერა ხელისუფლების, რომელიც ქართველმა ხალხმა აირჩია? ხელისუფლება ხომ, თავის მხრივ, მუდმივად ამხილებს ოპოზიციას რუსეთთან ფარულ თანამშრომლობაში, უწოდებს მის ლიდერებს ნეო-ბოლშევიკებს, ჩეკისტებს, კრემლის აგენტებს?“ - შესაძლოა ასეთი კითხვაც გაჩნდეს.

იმიტომ, რომ "ქართული ოცნების" ხელისუფლება აპრიორში წაგებულ თამაშში ჩაერთო, რადგან გულუბრყვილოდ მიიჩნია, რომ შეიძლება ერთდროულად იყოს ხელისუფლებაც და პროდასავლურიც! ბრიუსელში, სტრასბურგსა და ვაშინგტონში "ღია კარის" შესასვლელთან უნდა დატოვონ არა მხოლოდ მობილური, არამედ ამბიციებიც, რომ სუვერენული სახელმწიფოს დამოუკიდებელი ხელისუფლება ერქვას! ასეთია წესები "სილიკონის" სახელმწიფოებისათვის და "ქართული ოცნების" ხელისუფლებას დღეს აიძლებენ, ამას შეეგუოს, „წინააღმდეგ შემთხვევაში სანქციებს გამოვაცხადებთ!". რაკიღა ოპოზიცია ცოცხალი თავით არ თმობს, უნდა დათმოს ხელისუფლებამ - აი თქვენ მთელი "ფასილიტაცია" "მედიაციასთან" ერთად, რომელიც ისევ „მედიტაციით“ დამთავრდება…

   მეორე „მოედანი“, სადაც ხელისუფლება პირწმინდად აგებს ოპოზიციასთან, არის PR და "მეოთხე ხელისუფლება", ანუ მედია. ჟურნალისტები, ექსპერტები, PR-სამსახურების ხელმძღვანელები და ცნობილი "სახეები", რომლებსაც სახელმწიფო საინფორმაციო პოლიტიკას გატარება ევალებათ, მათ შორის, დასავლეთის დარწმუნება, რომ საქართველოში მათ ინვესტიციებს დემოკრატიაში არაფერი ემუქრება, ამას ძალიან არადამაჯერებლად აკეთებენ, თითქოს განზრახ პრიმიტიულად, რომ ამომრჩეველთა ანტიპათიის გააღვივონ ხელისუფლების მიმართ! ამრიგად, მმართველი პარტია, რომელსაც აქვს ძალაუფლების თითქმის ყველა ბერკეტი, აგებს ოპოზიციასთან, რომელიც აკონტროლებს თითქმის ყველა ქართულ მედიასა და სოციალურ ქსელს. სანამ "ქართული ოცნება" მიუწვდომელი ხდებოდა საკუთარი მხარდამჭერებისათვის, რათა არჩევნებამდელი დაპირებები არ შეესრულებინა, სააკაშვილის პარტიამ არამარტო შეინარჩუნა მერაბიშვილისა და ბოკერიას მიერ შექმნილი ინტერნეტ–დივერსანტების ჯგუფები (ბლოგერები, ბოტები, ჰაკერები), არამედ უზრუნველყო, რომ Facebook- ის ადმინისტრაციამ დააკომპლექტა ოფიციალური ექსპერტების ჯგუფი, რომლებიც ქსელის ქართველ მომხმარებლებს აკონტროლებს, სააკაშვილის თანამშრომლებით! სააკაშვილის თანამშრომლებმა ასევე შეინარჩუნეს და, საჭიროების შემთხვევაში, ოპონენტების დისკრედიტაციის მიზნით იყენებენ პირადი ცხოვრების ამსახველ უზარმაზარ არქივს - უკანონო აუდიო მოსმენებისა და ვიდეოთვალთვალის ჩანაწერებს!

მაგრამ "ქართული ოცნება" დღეს უმადურობას იმკის არა ქართველი ხალხისგან (რაც სრულებით დაიმსახურა), არამედ დასავლეთისაგან. დასავლეთმა არ დააფასა საქართველოს მთავრობის სოლიდარობის ჟესტი, რომელმაც პოლიტიკური მოსაზრებებით უარი თქვა რუსულ ვაქცინაზე, რითაც სასიკვდილო დარტყმა მიაყენა მოსახლეობის ჯანმრთელობას! შედეგად, დღეს საქართველო, რომელიც მალე COVID-19- ის მესამე ტალღის ქვეშ მოექცევა, ფაციფუცით ცდილობს მოლაპარაკებას ინდოეთსა და სამხრეთ კორეასთან დაპატენტებული, არცთუ უწყინარი ვაქცინის "AstraZeneca"-ს ნებისმიერ პარტიაზე, რომლით ვაქცინაციაც დასავლეთშიც კი შეწყვიტეს!

დასავლეთმა არ დააფასა მმართველი პარტიის მუდმივი სპიკერების ანტირუსული რიტორიკაც - პიარ ტექნოლოგიამ “ოპოზიცია სარკისებურად დაედანაშაულებინა პრორუსულობაში“ - არ იმუშავა. არადა ტრენდი "გარღვევა რუსეთთან ურთიერთობებში" და მონაწილეობა კავკასიურ პლატფორმაში "ქართულ ოცნებას" – პოლიტიკურ დივიდენდებს, ხოლო საქართველოს ეკონომიკურ დივიდენდებს მოუტანდა!

კონსტიტუციის გარანტმაც კი - საქართველოს პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა BBC- სთან ინტერვიუში საჯაროდ მოახდინა დისტანცირება პრემიერ ღარიბაშვილის ქმედებებთან და კონსენსუსი ხელისუფლებასა და ოპოზიციის შორის კანონის უზენაესობაზე მაღლა დააყენა! მაშ, ვის შეიძლება დაეყრდნოს საქართველოს მთავრობა, თუ არა პრეზიდენტს, არა მედიას და არც მესამედზე ცარიელ პარლამენტს? "ქართული ოცნება" თავის შემქმნელსაც კი ვერ დაეყრდნობა, მეცენატი ხომ ადამიანია, რომელიც სიკეთეს აკეთებს, ამიტომ, აპრიორი, არ შეიძლება იყოს მკაცრი. დღეს საქართველოს პოლიტიკური ხელმძღვანელი იძულებულია მიიღოს ხისტი გადაწყვეტილებები, ამიტომ ფილანტროპი ბიძინა ივანიშვილი წავიდა, რაკიღა საკუთარი სტილის შეცვლას არ აპირებდა და მილიარდები დაუტოვა საქველმოქმედო ფონდს, რათა ისინი მოსალოდნელი დასავლური სანქციების ქვეშ არ აღმოჩენილიყვნენ.

დასავლელი კრიტიკოსების საპირწონედ საქართველოს მთავრობის ერთადერთი დასაყრდენი ქართველი ხალხია, მაგრამ მხოლოდ იმ პირობით, თუ მთავრობა შეასრულებს უმრავლესობის ნებას საგარეო და საშინაო პოლიტიკის საკითხებში; აირჩევს კანონის უზენაესობას და არა დასავლურ "დემოკრატიას"; თუ ირაკლი ღარიბაშვილი შეასრულებს "ქართული ოცნების" აქტივისთვის მიცემულ დაპირებებს, რომელთა შესრულებაც ვერ მოასწრო პრემიერობის პირველი ვადის პერიოდში; და თუ ხელისუფლება შეწყვეტს თავის მართლებას - აქაოდა, მე პრორუსული არ ვარ…

საქინფორმის მთავარი რედაქტორი
არნო ხიდირბეგიშვილი

2021 წლის 10 მარტი
საქართველო, თბილისი