დიდი მამათმავლის, ლეიბას, პოლიტიკური ნაბიჭვრები

 ინგა გრიგოლია სადაც მიდის, თან „რუსთავი-2“ მიაქვს – „იმედში“ წავიდა, თან „რუსთავი-2“ წაიყოლა, „TV-პირველში“ გადმოვიდა – „რუსთავი-2“ გადმოიყოლა, სხვაგან წავა და „რუსთავი-2“-ს იქაც თან წაიღებს.

 „რუსთავი-2“ ქ-ნი ინგას მარადიული მზითევია და ეს მზითევი მთელი თავისი ჟურნალისტური მოღვაწეობის ბოლომდე თან უნდა ათრიოს.

 „რუსთავი-2“-ის სკოლადამთავრებული გრიგოლია შემოქმედებითად ვერ გაიზარდა და ვერა და ვერ გასცდა იმ ჩარჩოებს, რომელიც მშობლიურ სასწავლებელში მოუზომეს – იყოს მუდმივად აგრესიული, იყოს მუდმივად დესტრუქციული – გახლიჩოს, დაანგრიოს, დააპირისპიროს საზოგადოება და ეს ყველაფერი კარგად შენიღბული ფარისევლობის და დემაგოგიის ფონზე აკეთოს და აკეთოს ისე, რომ ობიექტური და მიუკერძოებელი ჟურნალისტის იმიჯი მოირგოს, თუმცა ამ ობიექტური და მიუკერძოებელი ჟურნალისტის მიერ ხმაურით, ყვირილით, თვალების ბრიალით წაყვანილ გადაცემას რომ გააანალიზებ, ადვილად მიხვდები, რომ ქალბატონი ინგა ნაციონალების წისქვილზე ასხამს წყალს.

 ამ მიზნისთვის გრიგოლიას არც გასული კვირის პარასკევის გადაცემაში უღალატნია.
გადაცემის მონაწილეები, ჯიუტად ცდილობდნენ იმის დამტკიცებას, რომ ლელუაშვილიც და სხვებიც „ქართულ ოცნებასთან“ თანამშრომლობდნენ თურმე, ხოლო ერთ-ერთმა სტუმარმა პირდაპირ ზვიად ძიძიგურს დაადო ხელი – ლელუაშვილს ძიძიგური მფარველაობდაო.

 გადაცემაში არაფერი თქმულა იმის შესახებ, რომ „ნაცმოძრაობის“ დროს გადაღებული კადრების ინტერნეტსივრცეში ატვირთვა სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ამ ხელისუფლებას რაიმე კავშირი შეიძლება ჰქონდეს ამ ფირების ტირაჟირებასთან.
საქმე ის არის, რომ ამ ფაილების ასლები, ალბათ, ათიათასობით და ასიათასობით, უკონტროლოდ არის მომოფანტული არა მარტო საქართველოს, არამედ მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში და ვინ, როდის და სად ატვრითავს მათ ინტერნეტში, არავინ იცის.

 მეტსაც გეტყვით, ამ ფირების ნაწილმა შეიძლება ახლა კი არა 20-30-40 წლის შემდეგაც ამოჰყოს თავი და რომელიმე ახალგაზრდა ქართველმა მეორე ქართველი დააშანტაჟოს: აი, ნახე, ბაბუაჩემი რას უშვებოდა შენს პოლიტიკოს ბებიას... ამას ახლა მთელ ქვეყანას მოვდებ, თუ ჩემს ყველა სურვილს არ შეასრულებო.

 „ნაცმოძრაობამ“ ამ ფარული ჩანაწერების დამზადებით საუკუნის დანაშაული ჩაიდინა, რომელიც მთელს თაობებს გაჰყვება სირცხვილად და თავის მოჭრად.
ეს არის უმძიმესი სისტემური დანაშაული, რომელშიც ჩართული იყო „ნაცმოძრაობის“ მთელი სახელმწიფო მანქანა, ამხანაგი სააკაშვილის, ამხანაგი ადეიშვილის, ამხანაგი მერაბიშვილის მეთაურობით, ხოლო ლელუაშვილი და სხვები მათი ბრძანების შემსრულებელი პაიკები იყვნენ.

 ვაჟა ლელუაშვილს და კიდევ სხვა ლელუაშვილებს აქვთ უნიკალური შანსი, ქართველ ხალხს გულწრფელად და გულახდილად მოუთხრონ, თუ რა უსასტიკეს და ყოვლად უზნეო, ანტიადამიანურ ხელისუფლებასთან გვქონდა საქმე „ნაცმოძრაობის“ სახით.
დიახ, მათ აქვთ უნიკალური შანსი, გათავისუფლდნენ უმძიმესი ცოდვისგან და დამნაშავეებიდან გმირებად იქცნენ, რომლებიც ერთხელ და სამუდამოდ ხმას ჩააკმენდინებენ იმ უტიფრებს, იმ ფარისევლებს, რომლებიც ყოველივე იმის შემდეგ, რაც მათ ჩაიდინეს, ბედავენ და ისევ ხელისუფლებაში მობრუნებაზე საუბრობენ.

 როგორ უნდა დაბრუნდეთ თქვენ ხელისუფლებაში, „ნაციონალებო“?

 ქართველი ხალხი თქვენ არჩევნებში ხმას არ მოგცემთ და სხვანაირად როგორ უნდა დაბრუნდეთ? ტანკებით, ავტომატებით, ჰაუბიცებით აპირებთ დაბრუნებას?

 როგორც ჩანს, არც უმაგისობაა და გრიგოლიები, გაბუნიები, კვესიტაძეები და სხვა ე. წ. ჟურნალისტები, რომლებიც ღიად და ფარულად „ნაცმოძრაობის“ გათეთრება-გაკეთილშობილებას ცდილობენ თავიანთი დემაგოგიური გადაცემებით, სინამდვილეში „ქართული მაიდნის“ იდეოლოგიურად შემზადებას ემსახურებიან.

 ეს იმდენად ნათელი და თვალშისაცემია, მიკვირს, რატომ რჩება სათანადო სახელმწიფო სტრუქტურების ყურადღების მიღმა ეს ყველაფერი?
ისიც მიკვირს, საიდან და ვისგან ფინანსდებიან ბოლოხანს სოკოებივით მომრავლებული ეს ტელეარხები, საინფორმაციო სააგენტოები და საიტები, სქელტანიანი გაზეთები, რომლებიც ან ღიად ებრძვიან ამ ხელისუფლებას, ან „დვურუშნიკობენ“ და ორმაგ თამაშს ეწევიან – ცოტას აქეთ, „ქართული ოცნებისკენ“ გადმოისვრიან მოწყალე ღიმილს და იმავე დროს „ნაცმოძრაობას“ ემსახურებიან მთელი არსებით, მთელი თავიანთი შესაძლებლობებით.

 ეს ე. წ. ჟურნალისტები, არასამთავრობოთა მნიშვნელოვანი ნაწილი, ყველანი იგივენი არიან, რაც მათი ბელადი სააკაშვილია და ყველას ერთი და იგივე კლინიკაში, ერთი და იგივე ქირურგების მიერ აქვთ გაკეთებული შუბლის ძარღვის „ამპუტაცია“.

 ამიტომაც არიან ერთნაირად უტიფრები, ერთნაირად უსირცხვილოები, ერთნაირად უსინდისოები, ერთნაირად არაკაცები, ერთნაირად არაქალები, ვიღაცის მიერ თითქოს ერთნაირად და ერთიდაიგივე ტექნოლოგიით დაზომბირებულები.

 როგორც ცოტნე გამსახურდიამ აღნიშნა: „მხოლოდ საქართველოში: მინისტრი პოლიტიკოსი ახერხებს, ბედავს, რომ მრუშობა და ღალატი ზოგადეროვნული და ზოგადსაკაცობრიო მიზნებით და ამოცანებით „გააპრავოს“. ამავე დროს, ბევრი ილაპარაკოს ოჯახზე, შვილებზე, პატიოსნებაზე“.

 ესენი, ეს შუბლისძარღვგაწყვეტილი ზომბები, ახალი „ზნეობის“, ახალი „ფასეულობების“, ახალი „რელიგიის“ დამკვიდრებას ცდილობენ საქართველოში.

 ეს სექტაა, ქართულად მოლაპარაკე ხლისტების სექტა, როგორც ადრე ვწერდი, ლეიბა ბრონშტეინის (ტროცკის) შვილიშვილები და შვილთაშვილები, რომლებიც იგივეს ქადაგებენ, რასაც მათი დიდი პაპა, ლეიბა ქადაგებდა: ჩვენ უნდა შევქმნათ ისეთი კომუნები, სადაც ყველა ცოლი ყველას ცოლი და ყველა ქმარი ყველას ქმარი იქნებაო.

 გასული საუკუნის 30-იან წლებში რამდენიმე ასეთი კომუნა მართლაც დაარსდა, თუმცა სტალინმა ეს კომუნებიც და მისი დამფუძნებლებიც მალე ააორთქლა.

 ჩვენ პროდასავლური ორიენტაციის ხალხი ვართ, ევროპული ღირებულებების ერთგული ადამიანები ვართო – გაჰყვირიან ეს უბადრუკი არსებები.

 არავითარი პროდასავლელები თქვენ არ ხართ, არავითარი ევროპელები თქვენ არ ხართ, თქვენ ლეიბა ბრონშტეინის კომკავშირლები, მისი იდეოლოგიური ნაბიჭვრები ხართ და ისევ იმ კომუნის აშენებას ცდილობთ, რომლის აშენებაც დიდმა მამათმავალმა, ლეიბამ, ვერ მოასწრო...

ვახტანგ ხარჩილავა

"საერთო გაზეთი",  მთავარი რედაქტორი